Sayfalar

12 Ekim 2010 Salı

Transplantasyon Doktor Yaklaşımları

○         İdiyopatik aplastik anemide küratif amaçlı seçilebilecek tedavi şekli hangisidir?

HLA uygun donörden yapılacak kemil iliği transplantasyonu (KİT).

○         Daha önceden kan transfüsyonu aplastik anemili olgularda olası rejeksiyon reaksiyonunu azaltmak için hazırlayıcı rejimin bir parçası olarak ne uygulanabilir?

Siklofosfamid ile birlikte antitimosit globülin (ATG).

○         Hangi AML tipi yalnızca farmakolojik ajanlarla tedavi edilir ve KİT yalnızca relaps durumunda değerlendirilir?

M3 veya promiyelositik lösemilerin genelde tamamı all trans retinoik asit ve konsolidasyon kemoterapisine cevap verirler.

○         Konvansiyonel kemoterapötik ajanlar akut lenfoblastik lösemi bulunan çocukların yüzde kaçında küratif olmaktadır?

% 70.

○         ALL hastalarında KİT sonrası hastalıksız sağ kalım oranı ne kadardır?

% 15- % 65, relaps oranı ise % 30-% 70.

○         Genelde, hangi hastalar KİT sonrası en iyi hastalıksız prognoza sahiptir?

Remisyonda ike transplantasyon yapılanlar ile erken dönemde remisyona girenler.

○         Otolog KİT’te infeksiyon insidansı nedir?

% 5-10.

○         Kronik miyelositik lösemide KİT ne zaman önerilir?

Tanıdan sonraki 1 yıl içerisinde.

○         Non-Hodgkin veya Hodgkin lenfoma bulunan hastalara KİT ne zaman önerilir?

Relapstan hemen sonra, bulky hastalık az olduğunda ve KİT tolerans şansı yüksek olduğunda.

○         Hangi kan diskrazilerinin günümüzde KİT ile tedavi edilmek üzere değerlendirilmektedir?

Fankoni anemisi, talasemiler, orak hücre hastalığı, Diamond-Blackfan sendromu, konjenital sideroblastik anemi.

○         Graft Versus Host Hastalığını (GVHD) tanımlayınız.

İmmünkompetan donör hücreleri immünkompromize konağa yerleşmesi ve immünolojik uyumsuzluk mevcut ise bunun konak hücrelerinin hücre aracılı sitotoksik yıkımı ile sonuçlanması.

○         Rejeksiyondan korunmak için gö önünde bulundurulması gereken en önemli değişken hangisidir?

HLA disparitesi.

○         Akut GVHD ne zaman gelişir ve tipik manifestasyonları nelerdir?

Akut GVHD engraftmanın henüz geliştiği yaklaşık 19. (medyan) gün civarında olur ve eritrodermi, kolestatik hepatit ve enterit ile karakterizedir.

○         10 yaşında bir kız çocuğu KİT sonrası 21. günde ateş yüksekliği, vücudun %30’undan fazlasını kaplayan makülopapüler dökündü, >1000 ml/gün diyare, karaciğer fonksiyon testlerinde artış ve 4 mg/100 ml total bilirubin yükseklği ile geliyor. GCVD’nin klinik evresi nedir?

Evre ++.

○         Kronik GVHD’nin (cGVHD) klinik tanımlaması nasıldır?

Engraftmandan sonraki en erken 60-70 günde, hastalarda Sjögren sendromu, sistemik lupus eritematozus, skleroderma, primer biliyer siroz ve enkapsüle bakteriler, mantar ve virularla tekrarlayıcı infeksiyonlar ile kendini gösteren sistemik otoimmün olayların belirtilerinin gelişir. 

○         cGVHD gelişimi için risk faktörleri nelerdir?

İleri yaş, önceden geçirilmiş akut GVHD, buffy-coat transfüzyonlar, kadın donörlerin paritesi.

○         Refrakter kronik GVHD açısından yüksek risk altındaki hastalar için alternatif tedavi ne olabilir?

Thalidomide’in %59 cevap oranı ile birlikte refrakter hastalarda %76 ve GVHD riski bulunanlarda %48 sağkalım sağladığı gösterilmiştir.

○         Siklosporin tedavisinin anlamlı toksik yan etkiler kategorisi nasıldır?

Nörotoksik: Tremor, parestezi, baş ağrısı, konfüzyon, somnolans, nöbet ve koma.
Hepatotoksik: Kolestaz, kolelityazis ve hemorajik nekroz.
Endokrin: Ketoz, hiperprolaktinemi, hipertestosteronemi, jinekomasti ve bozulmuş spermatogenez.
Metabolik: Hipomagnezemi, hiperürisemi, hiperglisemi, hiperkalemi ve hipokolesterolemi.
Vasküler: Hipertansiyon, vaskülitik hemolitik üremik sendrom ve aterogenez.

○         Hangi ilaçlar silosporine bağlı nefrotoksik etkiyi arttırabilir?
Aminoglikozid, amfoterisin B, asiklovir, digoksin, furosemid, indometazin veya trimetoprim.