MEGALOMANİ 
Megalomani, öncelikli nitelikleri zenginlik, güç veya her şeye gücü yetme olan, kuruntudan ibaret fanteziler içeren  psiko-patolojik bir haldir. “Megalomanin öncelikli özelliği şişirilmiş bir özsaygı, bireyleri güç ve inançlarını olduğundan büyük görmektir.” Tarihte, bu eski isim ilk olarak 1968 yılında, Heinz Kohut tarafından narsistik kişilik deformitesi (bozukluğu) için kullanıldı ve o günlerde bunun klinik olmayan dengiydi. Ruhsal Bozuklukların Tanısal ve İstatistiksel El Kitabı’nda (DSM) veya Uluslararası Hastalık Sınıflandırması’nda (ICD) megalomaniden  bahsedilmemektedir.
Megalomani kelimesi Yunanca büyük manasında olan “megalo” ve delilik, aşırılık manasına gelen “mania”, sözcüklerinden  türemiştir.
Bertrand Russell’dan şu aktarma, megalomani hakkındaki yorumunu verir: “Megalomanyak narsistten, alımlı olmak yerine güçlü olmayı istemesi ve sevilmekten  çok kendisinden  korkulmasını istemesi bakımından farklılık gösterir. Bu özellik birçok akıl hastasında ve tarihteki büyük insanların çoğunda vardır.”
Uzm. Dr. Gökçe KÜÇÜKYAZICI