Dik durma şekli (dik duran çocuğun genel durumu) ve duruş bozukluklarıyla kusurları destek dokunun temel parçalarına, yani kemiklere, omurgaya ve kaslara bağlıdır. Omurganın, boyun ve bel kısmında öne doğru bükük (konveks) duruşu ya da omurganın, göğüs kısmında arkaya doğru eğilmesi belli bir dereceye kadar normaldir. Sakin duruşta ya da hareket halindeki duruşta kasın gerilmesi sonucunda vücudun duruşu da değişir.
Normal duruştan sapmalar, (örneğin, yassı ya da kambur sırt, bel kısmında omurganın aşırı bükülmesi, omurganın hafifçe yana eğilmesi) kasların zayıf oluşu (tutma zayıflığı), ya da destek dokusundaki hastalıklar nedeniyle oluşur. Az hareket etme, sürekli olarak aynı şekilde durma, yorgunluk, tek taraflı yüklenme vb. gibi şeyler uzun süre sonra duruş bozuklukları yapar. Omurganın son derece ve sürekli olarak yana eğik durması ya da omurganın arkaya doğru eğik durması, doğumsal olabildiği gibi destek dokunun hatalı gelişmesi ve hastalanması sonucunda da görülebilir. Ciddi anlamda duruş sakatlıkları olarak, vücudun dik duruşunda görülen bu tür hastalık sayılabilecek sapmalar ya da kusurlu duruşlar gösterilebilir. Bu sakatlıklar, fonksiyonel olarak düzeltilemezler.
