Tıp Sözlüğü - İ

İHTİYOZİS: Cildin pul pul ve kuru oluşu ile kendini gösteren bir hastalık.

İDİOPATİK: Oluşumunda bir sebeb gösterilemeyen.

İKTER: Sarılık.

İKTUS: İnme. darbe.

İDİOT: Doğuştan aptal.

İLEİTİS: İnce barsak iltihabı.

İLEUM: İnce barsağın son bölümü.

İLEUS: Barsak tıkanması.

İLLUZYON: Dışarıdan gelen görsel uyarıların olduklarından faklı algılanması.

İMBESİL: Geri zekalı.

İMİTASYON: Taklit.

İMMATÜR: Tam gelişmemiş.

İMMİNENT: Tehdit eden.

İMMİNENT ABORTUS: Düşük tehdidi altındaki gebelik.

İMMOBİL: Hareketsiz.

İMMÜN: Bağışık,bulaşıcı hastalıktan muaf.

İMMÜNİTE: Bağışıklık,muafiyet.

İMMÜNİZE: Bağışık kılmak.

İMMÜNOLOJİ: Bağışıklığı inceleyen bilim.

İMMÜNOLOG: Bağışıklık uzmanı.

İNFLAMASYON: Çeşitli mikrobik ajanlar veya toksinlerine karşı vücudun göstermiş olduğu; hararet artması, kızarıklık ile karakterize iltihabi reaksiyon.

İNTERMEDİER: Arada oluşan, meydana gelen.

İNTERVERTEBRAL: Vertebralar arası, omurlar arası.

İNTRAEPİTELİAL: Epital hücreleri içerisinde.
İUGR (İUGG): İntrauterin gelişim geriliği, Intrauterine growth retardation ingilizcesidir. Bebeğin potansiyeline sahip olduğu gelişimi doğduğunda gösterememesidir.