Lösemi veya kan kanseri bundan 10 yıl önce öldürücü bir hastalıktı. Şimdi ise, bilim adamlarının kanser hastalıklarında en başarılı oldukları türü oluşturmaktadır. Günümüzde löseminin tedavisi alanında çok büyük ilerlemeler sağlanmıştır.
Bu arada tıpta devamlı yeni adımlar atıldığı, farklı tedavi türleri geliştirildiği görülmektedir. Çünkü bilim, koloni stimüle eden faktörü kimyasal yöntemle izole etmiş ve genetik tekniği sayesinde yapay olarak gerçekleştirmeyi başarmıştır. Bunun pratik şekildeki anlamı vücudun daha çabuk sağlıklı kan dokuları üretmesinin sağlanmış olmasıdır.
Lösemi, 1845 yılında Rudolf Virchow'un hastalığı tarif ederken "Beyaz kanlılık" dediği şekilde, kandaki beyaz yuvarların kontrolsüz şekilde çoğalmasıyla ortaya çıkar. Beyaz (ak) yuvarlar her şeyden önce dalak, omurilik ve lenf bezleri tarafından üretilmektedir. Bu üretim lösemi hastağında bir patlama şeklinde ortaya çıkmaktadır.
Böylece vücut dokuları kırmızı yuvarlardan yoksun kalmakta ve yaşam için gerekli oksijeni sağlayamamaktadır. Beyaz yuvarların sınırsız artışı doku zehirleri ve ışın tedavisiyle önlenerek hasta iyileştirilmektedir. Son çare olarak da sağlıklı insanlardan ve en iyisi bir akrabadan ilik nakli yapılmasıdır.
Zira akrabalar arasında doku uyuşması daha kesin olarak sağlanabilmektedir. İlik naklinde uygulama sayısı kadar risk faktörü de fazladır. Hasta haftalarca, bazen aylarca mikrop geçirmeyen bir oksijen çadırı altında bekletilmektedir. Yediği, içtiği herşey, hatta havası bile mikroptan arındırılmak zorundadır.
