Kişinin arzusu ile gerçek arasındaki çelişki tıp dilinde bu sözcüklerle anılır.
Almanya'nın Memmingen şehrinde 1989 yılında görülen bir dava ülke sınırlarını da aşan geniş yankılar oluşturdu. Duruşmayı yöneten yargıç mahkemeye tanık olarak çağırdıkları kadınlara acımasız denecek kadar sert sorular soruyordu. Bu kadınlar yasa dışı kürtaj yaptığı öne sürülen bir doktorun müşterileriydi.
Bu arada dava sürerken yargıç Detlef Ottun da metresini kürtaj yapmaya gönderdiği ortaya çıktı. Psikologlar için bu klasik bir paradoksiya seksüalis olayı idi. Fahişelere yahut eşcinsellere büyük bir hiddetle küfreden bazı kişilerin gizli bir çapkın ya da kendisinin eşcinsel olduğu bilinmektedir. Çevresine başından geçen cinsel maceralarını anlatarak böbürlenen gevezeler için de aynı durum sözkonusudur. O yetmez gibi bir de abartarak anlatır dururlar ve kendilerini bu şekilde ispat etmeye çalışırlar.
Psikoterapistler için hergün ortaya çıkan bir gerçek temel ahlak kurallarının hastaların sadece cinsel arzularını bastırmaya yaradığıdır. Bu baskının asıl nedeni toplumsal çevredir. Kişinin kendi kendini tatmin, cinsel ilişki gibi etkinlikleri başka etkinliklerin yanında aşağı basamağa özgü davranışlar gibi gösterilmektedir. Kişinin kendini disipline koyması, sıkıntıya sokması zevk alacağı şeylerden kaçınmasının daha üst basamakları oluşturduğu vurgulanmaktadır.
