Kan basıncının 5'er dakika ara ile, normal şartlarda, yatar durumda sık sık kontrol edildikten sonra 140/90 Hg.'nın üzerinde bulunması hipertansiyon olarak kabul edilir.
Hipertansiyon; hipertiriodizm, aort yetmezliği, aortanın sertleşmesi, akut ve kronik glo merulonefrit, kronik böbrek iltihabı, böbrek üstü bezinin fonksiyonlarını bozan hastalıklar, kafa içi basıncı artması gibi nörolojik nedenlerle gelişebilir.
Ne var ki hipertansiyon vakalarının yüzde 90'ında herhangi bir neden tespit edilemez. O zaman esansiyel hipertansiyondan söz edilir.
Hastaların pek çoğunda kan basıncı yükselmesi hiçbir belirtiye neden olmaz. Genellikle bir muayenede tesadüf eseri ortaya çıkar.
Hipertansiyonun başlangıç döneminde hasta sabahları uyandığı zaman var olan sonra giderek azalan baş ağrısı, unutkanlık, baş dönmesi, yorgunluk ve çarpıntıdan yakınır. Bu dönemde, kan basıncı ölçüldüğünde bazen normal, bazen yüksek çıkar.
Hipertansiyon zamanla kalp yetmezliğini ortaya çıkarır. Koroner dolaşımının aksaması sonucu angina pektoris nöbetleri olur. Hipertansiyona bağlı ölüm çoğunlukla myokard enfarktüsü(kalp krizi) ve kalp yetmezliği ile olur. Hipertansiyon baş ağrısı, kulak çınlaması, vertigo, hafızanın zayıflamasına neden olur. Beyin damarlarında tıkanma veya kanamalara da yol açar.
Hipertansiyon böbrek damarlarını bozarak kanamalara ve böbrek yetmezliğine de neden olur.
