Beş-altı aylık çocuk, yardımla oturabilir, oturmaya gayret ve oturmayı arzu eder. Anneler temiz bir divanın üstüne bebeğin örtülerinden birini yayarak dört taraftan yastıklarla besler, bebeği oturturlar.
Oturma ve yürümeye başlama ayı zayıf çocuklarda genellikle toplulardan daha erkendir. Fakat bizce bebek ister toplu ister zayıf olsun, sekizinci aydan evvel oturtulmalıdır. Çocuk cerrahları da bu ayı uygun bulurlar. Hatta sekizinci aydan daha önce oturmaya çabalayan bebeğin bu hareketine engel olmak gerektiğini söylerler. Onlar bu aydan evvel bebeğin kemiklerini, omurganın, oturma ağırlığını taşıyacak kadar kuvvetlenmediğini kabul ederler. Bel kemiği eğrilikleri nedeninin erken oturma olduğunu ileri sürerler. Gerçi uzun süre oturmayı arzu eden ve bu kuvveti kendinde bulduğu için gayret sarf eden bebeğe engel olmak onun neşesini kaçırır. Fakat ilerideki yıllarda kendinin kusursuz geliştiğini görmesinin ona sağlayacağı hazzı düşünerek, engel olmanın doğruluğunu kabul ederiz. Oturma işi sekizinci aya bırakılırsa bebek geliştiği için kolaylıkla ve rahat oturabilir. Başlangıçta biraz yardım etmek oturma dengesini sağlayana kadar yastıklarla desteklemek gerekir.
